In welke eenheden wordt verlichtingssterkte gemeten - een lijst van basis

Voor de bepaling van de verlichtingssterkte kunnen verschillende meeteenheden worden gebruikt. De variant wordt gekozen naar gelang van de situatie. Bovendien moet de ene maatregel vaak in een andere worden vertaald. Het is van belang na te gaan in welke eenheden de verlichtingssterkte wordt gemeten om deze zo nodig correct te kunnen berekenen.

Wat is verlichtingssterkte

Door verlichtingssterkte verwijst naar de lichthoeveelheid die wordt gedefinieerd als de verhouding tussen de lichtstroom en het oppervlak waarover deze stroom zich uitstrekt. Het is recht evenredig met de intensiteit van de lichtbron waarvan het uitgaat. Met de afstand tot het oppervlak neemt de verlichtingssterkte af. Dit verband is omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand (wet van de omgekeerde kwadraten).

De formule voor verlichtingssterkte ziet er als volgt uit: E=(I*cos)/r2. I - de lichtsterkte in candela is, r geeft de afstand van de lichtbron tot het oppervlak aan. Dit moet niet verward worden met luminantie.

In welke eenheden wordt verlichtingssterkte gemeten

De meeteenheid van verlichtingssterkte is niet één enkele indicator, er zijn verschillende basisvarianten die door verschillende meetsystemen worden gehanteerd. Het is niet nodig ingewikkelde algoritmen en formules te begrijpen om ze in de praktijk te gebruiken. Het is voldoende om de kenmerken van elk toestel te leren kennen en het zo nodig correct te gebruiken.

De verlichtingssterkte kan van punt tot punt in een ruimte verschillen.

Candela

In het meetstelsel, een van de zeven basiseenheden die fundamenteel zijn. Het is de lichtsterkte uitgezonden door een monochromatische lichtbron met een frequentie van 540х10¹² Hz. Bovendien moet de lichtstroom zich in een bepaalde richting voortplanten, met inachtneming van een aantal bijkomende voorwaarden.

De frequentie die als referentie wordt gebruikt, komt overeen met het groene deel van het spectrum, zoals dat door het menselijk oog het best wordt waargenomen. Bij gebruik van een lichtbron met een andere frequentie zal een hogere intensiteit nodig zijn om de gewenste waarde te bereiken.

1 candela is het licht dat van een kaars komt.

Nog niet zo lang geleden werd een candela anders gedefinieerd. Het kwam overeen met lichtintensiteitEen zwarte bron, verwarmd tot een temperatuur van 2042,5 K (smeltend platina), die loodrecht op het vlak staat en een oppervlakte van 1/60e vierkante centimeter bestrijkt. Deze waarde wordt gebruikt in de astronomie en vele andere wetenschappen.

Trouwens! De coëfficiënt 1/683gebruikt door moderne wetenschappers is zo gekozen dat de nieuwe en oude definities met elkaar overeenstemmen.

In het Latijn betekent "candela" een kaars. Van een kaars wordt gezegd dat hij 1 candela uitstraalt.

Lumen

Gebruikt in een systeem voor het meten van fysische grootheden en het weergeven van de kenmerken van licht. 1 lumen is lichtstroomdie wordt uitgezonden door een lichtbron van 1 candela. Om het begrijpelijker te maken, is het de moeite waard eenvoudige voorbeelden te bekijken:

1. Standaard gloeilampen Een lichtbron van 100 watt heeft een lichtstroom van 1200-1300 lumen.
2. Een fluorescerende lichtbron van 26 watt levert een lichtstroom van 1600 lm.
3. Als we de zon als voorbeeld nemen, is de lichtstroom 3,63x10²⁸ lumen.

Het licht verschilt ook in temperatuur, dit is ook belangrijk om te onthouden.

Lumen geeft de totale lichtstroom aan die van een bepaalde bron afkomstig is. Maar het houdt geen rekening met belangrijke kenmerken - de aanwezigheid van een lens of reflector die het licht in een klein gebied kan concentreren en daardoor de verlichtingssterkte kan verveelvoudigen. Verschillende lantaarns met dezelfde lamp kunnen zowel 10 als 100 vierkante meter verlichten. In feite is dit al het licht dat de lamp geeft, met inbegrip van het licht dat het gegeven oppervlak niet bereikt en nutteloos is.

Bedenk dat een lamp met een wattage van 1500 lm lamp in reflectorarmatuur zal betere voorwaarden bieden dan dezelfde versie in diffusorarmatuur.

Als het vermogen het standaardbereik overschrijdt, worden speciale indicatoren gebruikt:

1. Er worden veelvouden van een lumen gevormd als de waarde een geheel aantal malen de ingestelde waarde bedraagt. Zij worden gewoonlijk aangeduid als een macht van een getal. Voor de naamgeving worden set-voorvoegsels gebruikt die de grootte van de waarde weergeven.
2. Fractionele lumeneenheden daarentegen zijn een geheel aantal malen kleiner dan de ingestelde eenheid. Ook hier worden speciale voorvoegsels gebruikt, en de graad wordt aangegeven met een minteken.

Lux

Dit toestel is het nuttigst, omdat het wordt gebruikt om de verlichtingssterkte in woon- en werkruimten te meten. Het is gelijk aan de lichtstroom van 1 lumen, verdeeld over een oppervlak van 1 vierkante meter. De indicator wordt gebruikt om verschillende normen te regelen en om de verlichtingssterkte te regelen waar dat nodig is.

Om het eenvoudig te houden, kunnen twee voorbeelden worden genomen. Als een lamp van 100 Lm wordt gericht op een oppervlak van één vierkante meter, is de verlichtingssterkte 100 lux. En als dezelfde lichtbron wordt verspreid over 10 vierkante meter, is het cijfer 10 lux.

Hier is een video over lichtstroom en verlichtingssterkte (verschil, hoe ze gemeten worden)

Lumen en watt

Toen alleen gloeilampen werden verkocht, werd het aantal watt gebruikt als referentie voor de lichtstroom van de lamp. Iedereen wist dat hoe hoger het wattage, hoe feller het licht. Maar met de komst van andere gloeilamptypes heeft dit kenmerk zijn relevantie verloren omdat het niet kan worden gebruikt om de prestaties van apparatuur te bepalen. Verschillende versies hebben een verschillende verhouding tussen wattage en lichtstroom, dus u moet de belangrijkste soorten apparatuur begrijpen:

1. Gloeilampen hebben een standaardwaarde van 1300 Lm bij 100W. De modellen van 40 W hebben een lichtopbrengst van 400 lumen en de modellen van 60 W hebben een lichtopbrengst van 800 lumen. En vergeet niet dat de helderheid na verloop van tijd onvermijdelijk afneemt als gevolg van het dunner worden van de gloeidraad, zodat u bij de berekening rekening moet houden met een zekere marge.
2. Kwik booglampen een verhouding van 58 Lm per watt hebben, wordt het vermogen eenvoudigweg met dit getal vermenigvuldigd.
3. Fluorescentielampen hebben een verhouding van 60 Lm per watt.
4. Voor LED lampen met een matte diffuser is er geen duidelijke norm, aangezien de kenmerken van de lamp en de lichtdoorlatendheid ervan kunnen variëren. Gewoonlijk varieert de waarde tussen 80 en 90 Lm.
5. Filament (transparante) LED-lampen hebben een verhouding van 100 lumen per watt vermogen.

De verhouding tussen wattage en lichtstroom verschilt van lamp tot lamp.

De werkelijke waarden kunnen afwijken van wat algemeen wordt aanvaard wanneer het lampontwerp speciale kenmerken heeft die de kwaliteit van het licht beïnvloeden.

Lees ook

LED en gloeilamp correspondentietabel

 

Hoe om te zetten van de ene verlichtingssterkte-eenheid naar de andere

In het verleden werden ingewikkelde formules gebruikt om de berekeningen te maken, maar dit is niet langer nodig. Het belangrijkste is dat je de waarde in een bepaalde lichteenheid bij de hand hebt, zodat je de ruwe gegevens kunt gebruiken.

De volgende stap is gewoon het vinden van een verlichtingssterkte-omzetter. U voert de beschikbare waarden in (selecteer het juiste item), en in de tweede kolom selecteert u de eenheden van verlichtingssterkte die moeten worden omgerekend. De berekeningen nemen slechts enkele seconden in beslag en zijn zeer nauwkeurig, aangezien ze gebaseerd zijn op beproefde formules.

Hoe de verlichtingssterkte te bepalen

Onvoldoende verlichting maakt mensen sneller moe, en ze moeten hun gezichtsvermogen voortdurend belasten, wat hoogst ongewenst is. Daarom heeft SNiP normen vastgesteld voor de belangrijkste soorten ruimten, die moeten worden nageleefd bij het bepalen van de nodige verlichting.

Verlichtingsniveaus worden ingesteld voor alle soorten kamers.

Er wordt rekening gehouden met natuurlijk licht, maar de nadruk ligt op kunstlicht, omdat daarmee optimale omstandigheden kunnen worden gecreëerd, ongeacht het weer buiten. Hieronder volgen de basiswaarden voor verschillende gebieden:

1. Kantorenkantoren, waar mensen aan computers werken en documenten voorbereiden - 300 lux.
2. Tekenkamers - 500 lux.
3. Vergaderzalen, conferentiezalen - 200 lux.
4. Woonkamer en keuken - 150 lux.
5. Kinderkamers - 200 lux.
6. Werkkamers Werkkamers of zones - 300 lux.
7. Klaslokalen en collegezalen - 400 lux.
8. Verkoopruimten - 200 tot 400 lux afhankelijk van specifieke kenmerken.

Voor werkruimten gelden speciale normen, zodat daar vaak extra verlichting wordt gebruikt om een klein deel van de ruimte te accentueren.

Voor het meten van de verlichtingssterkte wordt een apparaat gebruikt dat luxmeter wordt genoemd. Het wordt gebruikt om op verschillende punten in de kamer te meten en wordt gespecificeerd in de SNiP, het is belangrijk om het correct te doen. Niet alleen de totale waarde kan worden gecontroleerd, maar ook de verlichtingssterkte van een bepaald oppervlak of een bepaalde inrichting, indien bij de uitvoering van de werkzaamheden bijzondere voorwaarden moeten worden vervuld.

Video over het onderwerp: Hoe de verlichtingssterkte in een kamer te meten met een smartphone.

Kenmerken van de bepaling van de verlichtingssterkte voor LED-toestellen

Dit type uitrusting is het meest populair, zodat u bij de keuze van de uitrusting en de werking ervan enkele aanbevelingen moet opvolgen. Zodra de juiste waarden zijn bepaald, moet u specifieke lampen of armaturen kiezen en de juiste hoeveelheid voor de ruimte berekenen. Het is belangrijk ze gelijkmatig te verdelen, zodat er geen slecht verlichte gebieden zijn.

De waarden moeten worden gemeten nadat de apparatuur ten minste 2 uur in gebruik is geweest. Dit komt omdat diodes heet worden, wat hun prestaties beïnvloedt. Herhaal de metingen waar het belangrijk is, 1-2 keer per jaar. Na verloop van tijd kunnen de prestaties van diodes, vooral diodes van lage kwaliteit, aanzienlijk verslechteren.

Tussen haakjes! LED-lampen hebben altijd een aanduiding van de lichtstroom, wat de keuze vereenvoudigt.

Het is niet moeilijk de meeteenheden van de verlichting te begrijpen, want er zijn weinig mogelijkheden. En voor praktisch gebruik is zelfs één voldoende, zodat het het gemakkelijkst is het juiste meetsysteem te kiezen en toe te passen.