Wat moet de afstand tussen lantaarnpalen zijn

De afstand tussen de verlichtingspalen moet in overeenstemming zijn met strikt vastgestelde GOST- en SNiP-richtsnoeren. Er moet rekening worden gehouden met een aantal factoren om tot een nauwkeurig cijfer te komen, dus het is de moeite waard deze uit te splitsen om te begrijpen hoe de berekeningen tot stand komen. De juiste positionering bepaalt de verlichting van de weg en de veiligheid van het verkeer.

De lampen moeten strikt volgens de voorschriften worden geplaatst.

Gemeenschappelijke kenmerken voor het bepalen van afstanden op de weg en in de stad

De afstand van de ene paal tot de andere wordt de spanwijdte genoemd. Het varieert naar gelang van een aantal omstandigheden, zodat er geen duidelijke normen zijn die u overal de weg wijzen. Het eerste wat je moet overwegen is het volgende:

1. Welk gebied wordt verlicht. Dit kan een snelweg zijn met verschillende verkeersvolumes, stadsstraten van verschillende breedtes of parkgebieden. De normen voor elk type zijn verschillend.
2. Type palen en hun hoogte. Niet alleen de afstand van de lantaarn tot de grond is van belang, maar ook het aantal lampen op de paal, hun plaats ten opzichte van de rijweg, enz.
3. Type lichtbronnen en kenmerken van de gebruikte lampen. Het is zeer gebruikelijk dat de verlichtingssterkte verandert nadat de lamp is vervangen, wanneer een variant met andere kenmerken is gebruikt. Daarom worden altijd berekeningen gemaakt voor specifieke apparatuur, zodat defecte lampen door dezelfde kunnen worden vervangen.
4. Plaatsing van de masten ten opzichte van de te verlichten zones. Het is belangrijk dat u zich hier aan de normen houdt, want u mag de palen niet te dicht bij elkaar plaatsen, en als u ze te ver weg zet, zal de kwaliteit van het licht verminderen.
5. Terrein en andere kenmerken die de belichting kunnen beïnvloeden. Op afdalingen en hellingen bijvoorbeeld moeten de lichten zo worden geplaatst dat geen enkel deel van de grond onverlicht is en het licht niet op de ogen valt.
6. Paal opstelling. Dit heeft een direct effect op de hoeveelheid licht op de weg.

Het verlichtingsniveau varieert van het ene weggedeelte tot het andere.

U kunt de verlichting verbeteren door gloeilampen te vervangen door krachtigere lampen of door efficiëntere versies van lampen te gebruiken.

Normen volgens GOST en SNiP

Dit schema wordt door specialisten gebruikt bij de berekening en planning van de plaats van de palen.

De bouwvoorschriften maken het mogelijk alle parameters nauwkeurig te bepalen om de juiste plaats voor de verlichting te kiezen. Daarnaast zijn er nog een aantal andere aspecten waarmee rekening moet worden gehouden. Deze zijn voor de duidelijkheid in het schema aangegeven:

1. Hoogte van locatie van de armatuur boven de rijweg. Hoe hoger deze waarde is, hoe breder de lichtvlek, maar hoe lager de lichtintensiteit. Gewoonlijk aangeduid met H, is deze afgestemd op de weg in kwestie, met een gemiddelde van 9-12 meter.
2. Spanwijdte. De norm is gebaseerd op het type weg, de verlichtingscategorie en de verkeerscongestie. Deze kan variëren van 30 tot 65 meter, zodat de juiste berekening bepaalt hoeveel masten in een bepaald gebied moeten worden geïnstalleerd. De breedte is op de schema's aangegeven met de letter L.
3. Positie van de verlichtingsarmatuur ten opzichte van de rijbaan. Om de prestaties te verbeteren en de weg te verlichten in plaats van de stoeprand, wordt de armatuur gewoonlijk naar buiten gebracht met beugels van geschikte afmetingen. Deze kunnen worden verwerkt in het ontwerp of apart worden vastgezet aan de bovenkant. Dit wordt aangeduid met de letter I.
4. Breedte rijbaan - is een andere belangrijke factor waarmee rekening moet worden gehouden wanneer wordt beslist hoe de armaturen langs de weg moeten worden geplaatst. Bij een lengte tot 12 meter kunnen de lichten aan één kant worden geplaatst, bij 12 tot 18 meter het best aan beide kanten van de weg in een verspringende opstelling. Voor rijbanen met een breedte tussen 18 en 32 meter wordt een rechthoekige verspringing gebruikt. Het wordt aangeduid met het symbool W.
5. De hellingshoek van de lantaarn ten opzichte van de rijbaan moet ook afzonderlijk worden gekozen, aangezien de verdeling van de lichtstroom daarvan afhangt. Hij wordt aangeduid met het symbool α en gemeten in graden. Door de hoek te veranderen, kan de verlichting nauwkeurig worden ingesteld en indien nodig aangepast.

Het diagram toont hoeveel het lichtniveau afneemt naarmate de lichtbundel toeneemt.

Bij het bepalen van de afstand tussen de lantaarns wordt eerst rekening gehouden met het snijpunt van de lichtkegels van naburige lantaarns. Het is in deze gebieden dat de lichtniveaus worden gemeten en gecontroleerd op naleving. Aangezien dit de minst verlichte gedeelten van de rijbaan zijn, worden zij door de controle-instanties in aanmerking genomen. Hieronder staat een tabel met waarden voor armaturen met natriumdamplampen, een van de meest populaire armaturen van dit moment.

Bij gebruik van armaturen van hetzelfde type kan vooraf een berekening worden gemaakt en een tabel worden opgesteld om de afstand tussen de masten aan te passen aan de situatie.

Belangrijkste factoren bij het bepalen van de afstand tussen de lantaarnpalen

De eisen voor wegverlichting zijn voorgeschreven in GOST R 54305-2011 (punt 4.1). De belangrijkste indicator die van invloed is op de afstandsbepaling en andere belangrijke punten is de horizontale verlichtingssterkte. En het hangt af van de verlichtingscategorie van het object:

1. Categorie A - zijn snelwegen en grote stadsstraten. De waarden hangen af van de intensiteit van het verkeer op de weg; als er meer dan 3000 voertuigen per uur rijden, mag de gemiddelde horizontale verlichtingssterkte niet minder dan 20 lux per vierkante meter bedragen. Bij een verkeersintensiteit van 1000 tot 3000 is het tarief hetzelfde - 20 lux, en als het aantal auto's dat passeert van 500 tot 1000 per uur gaat, dan moet u rekening houden met 15 lux.
2. Categorie B - Plaatselijke snelwegen en soortgelijke voorzieningen. Als het verkeer meer dan 2.000 per uur bedraagt, is de horizontale verlichtingssterkte 15 lux. Er rijden gemiddeld 1.000 tot 2.000 voertuigen. Voor ladingen tot 1.000 voertuigen moet dit 10 lux zijn.
3. Categorie B - Lokale straten en wegen in stedelijke gebieden, de grootste groep. Als de verkeersdichtheid meer dan 500 voertuigen bedraagt, is de norm 6 lux. Voor rijbanen met maximaal 500 auto's/uur of veel minder is een horizontale verlichting van 4 lux voldoende.

Hoe lager de verkeersintensiteit, hoe lager de verlichtingseisen.

De afstand tussen lantaarnpalen aan één kant van de weg in verhouding tot hun hoogte is 5:1. Bij een verspringende opstelling wordt de verhouding verhoogd tot 7:1.

materiaal voor de steunen

De gebruikte palen moeten worden gekozen overeenkomstig de norm GOST 32947-2014. Bij de keuze moet rekening worden gehouden met de seismische kenmerken van het gebied en de minimumtemperaturen in de winter. De invloed van agressieve omgevingen mag niet over het hoofd worden gezien.

Metalen palen

Bevestiging van de metalen paal met de flensmethode.

Voor deze variant wordt staal gebruikt. Alleen geschikt voor gebieden waar de vorst in de winter niet boven -40 graden komt. Steunen van metaal hebben zulke eigenaardigheden:

1. Meestal worden twee of drie elementen door lassen met elkaar verbonden. Bij geringe hoogten kunnen er echter ook steunen uit één stuk zijn die met een kraan worden geïnstalleerd.
2. Metalen palen kunnen alleen worden gebruikt voor verlichting; in dat geval worden zij "niet-stroompalen" genoemd. Indien de structuur wordt gebruikt voor het installeren van draden en als elektriciteitsleiding dient, worden de palen stroompalen genoemd.
3. Het profiel kan rond of veelhoekig in doorsnede zijn. Bij sommige modellen is de dikte van de paal over de gehele hoogte gelijk, terwijl deze bij andere modellen is verminderd, waardoor hij een conische vorm krijgt.
4. Afhankelijk van de wijze van installatie zijn er rechte en geflensde types. De eerste wordt op de traditionele manier geïnstalleerd door een gat van de vereiste diepte te graven en de basis in beton te storten. Het flenstype is handiger omdat de basis vooraf wordt gegoten en er een bevestigingsflens in wordt geplaatst. De paal moet zo worden geplaatst dat de gaten op één lijn liggen met de draadeinden en de moeren worden aangedraaid.

Metaal is sterk, maar wordt ernstig aangetast door corrosie, dus worden voor de palen anticorrosieverven gebruikt en wordt de coating om de paar jaar vernieuwd als hij verslijt.

Betonnen palen

Palen van gewapend beton zijn vaak voorzien van metalen beugels voor de armatuur.

Dit is de meest gebruikelijke oplossing, omdat zij een lange levensduur heeft en tijdens het gebruik weinig onderhoud vergt. Het oppervlak hoeft niet te worden ontdaan van roest of geschilderd. De kenmerken zijn als volgt:

1. Voor de productie wordt trilapparatuur gebruikt, die beton van hoge kwaliteit zo verdicht dat er geen luchtbellen meer in zitten. Binnenin is een gelast verstevigingsframe aangebracht voor de veiligheid.
2. De structuren kunnen worden gebruikt in gebieden met temperaturen tot -55 graden Celsius. Ze zijn geschikt voor bijna alle gebieden omdat ze zelfs bestand zijn tegen seismische schokken tot 7 punten.
3. De weerstand tegen ijs en sterke wind in gewapend beton is ook een orde van grootte hoger dan in metalen palen.
4. Zij kunnen verschillende vormen hebben: piramidevormig, rond, kegelvormig, prismatisch. Elk van de varianten is ontworpen voor specifieke omstandigheden, zodat moet worden gekozen naar gelang van de verlichtingseisen.
5. De installatiemethoden zijn dezelfde als voor metalen palen. Het onderste deel kan in de grond worden gebetonneerd of u kunt de flensbevestigingsmethode gebruiken. Deze variant is veel zwaarder qua gewicht, zodat geschikte apparatuur nodig is voor de installatie ervan.

Voor de bevestiging van de draden kunnen betonnen steunen worden gebruikt. In de particuliere sector en op straten met weinig verkeer is dit de meest gebruikte optie.

Composiet palen

De samengestelde versie is goed omdat hij gemakkelijk door één persoon kan worden opgetild.

Een moderne oplossing die elk jaar meer en meer wordt gebruikt. Het verschilt van traditionele palen, maar heeft ook veel voordelen:

1. Zij zijn gemaakt van polymeerharsen of andere verbindingen. De producten zijn versterkt met glasvezel om ze stijf te maken en de gewenste vorm te geven.
2. De palen zijn veel lichter dan betonnen en metalen palen, waardoor ze gemakkelijk te vervoeren en te installeren zijn. Tegelijkertijd hebben zij een lange levensduur - tientallen jaren - en behoeven zij geen bescherming tegen corrosie en vernieuwing van de beschermende coating.
3. Het profiel en de afmetingen zijn verkrijgbaar in verschillende maten. Alle producten zijn gecertificeerd en er moet worden aangetoond dat zij aan de eisen voldoen.
4. De steunen zijn geschikt voor zowel lantaarns als draden, zodat ze ook als elektriciteitspalen kunnen dienen.
5. De bevestiging geschiedt meestal door middel van de flensmethode. Maar er zijn varianten die in de grond kunnen worden gebetonneerd.

Lees ook

Soorten straatverlichting en hun bijzonderheden

 

De afstand tussen straatlantaarns is niet het enige criterium voor de plaatsing ervan. Er zijn ook verschillende eisen voor de plaatsing van de palen die in aanmerking moeten worden genomen. Dit bepaalt waar de kabel het best kan worden gelegd en hoe ver de lantaarn van de paal moet worden verwijderd. Denk aan de volgende beperkingen:

1. Bij verlichting van een snelweg of een stadsweg met druk verkeer moet de afstand van de paal tot de stoeprand ten minste één meter bedragen. Dit is het minimum en kan groter worden gemaakt, maar mag niet worden verlaagd. Hetzelfde geldt voor de andere normen.
2. In de meeste stadsstraten bedraagt de minimumafstand tot de stoeprand 50 cm. Dit geldt voor secundaire wegen en andere mogelijkheden met weinig verkeer.
3. Indien vrachtwagens niet op de rijbaan zijn toegestaan, moet de minimumafstand 30 cm bedragen. Deze optie wordt gebruikt wanneer er geen gevaar is dat de steunen door grote voertuigen worden beschadigd.
4. Wanneer lantaarns op de scheidingsstrook worden geplaatst, mag de breedte ervan niet minder dan 5 meter bedragen. In dit geval zijn er gewoonlijk twee lampen per kant op elke paal.
5. Voor parken, woonwijken en recreatievoorzieningen zijn de afstanden en locaties van de masten individueel. Er zijn geen strikte voorschriften, maar er moet rekening worden gehouden met veiligheidsoverwegingen om ervoor te zorgen dat de palen geen storingen veroorzaken.
6. Als er geen stoeprand langs de rand van de rijbaan is, moet de minimumafstand tot de paal 1,75 meter bedragen.

De afstand tussen de stoeprand en de palen moet voldoen aan de normen die voor de verschillende soorten wegen zijn vastgesteld.

Als de palen in woonwijken worden geïnstalleerd, moet er ten minste 1 meter afstand zijn tussen de paal en balkons of ramen. Beter nog, de afstand moet nog groter zijn om elk gevaar te vermijden.

Bij het plaatsen van palen moet rekening worden gehouden met een aantal criteria om een goede zichtbaarheid te garanderen en een veilig systeem te creëren. De belangrijkste indicator is oppervlakteverlichting, dus de afstand tussen de palen, hun plaats, de hoogte van de lantaarn en het vermogen ervan worden zo gekozen dat het systeem voldoet aan de voorschriften.